Kıskanmadan Çift Olunmaz  -Üçüncülerin Yeri-

Yakın arkadaşlar , sevgililer ,eşler.  iş ortaklarıyla vb.   kurmaya çalıştığımız ve kurduğumuz ikili ilişkilere özgü  sırlar , ortak aktiviteler , elbiseler , alanlar , anılar yalnızca birbirlerimizin anlayabileceği espirler , el hareketleri, mimikler  ediniriz ve bu şekil bir ikili ilişki olsun isteriz. Ancak bir başkasının,  bir ötekinin  bilemeyeceği bu önemli ortaklıklar üçüncü kişilere açıldığında değersizleşiverir. Anlamını yititir. 

Bütün bu cümbüş bebeğin sancılı bir şekilde  " ben" ve "ben olamayanı" ayırt etme sürecinin yeniden sahnelenmesidir. 

Bebek kendi dışında bir ötekin /annenin varlığını ayırt ettiğinde ve diğer canlılara ğöre o ötekine oldukça muhtaç olduğunu gördüğünde güçsüz ve yalnız hissedecektir. Biliyoruz ki insan yavrusu doğduğunda ilgiye ve bakıma muhtaçtır. Örneğin bir buzağı gibi annesinin memesine gitmez , memenin ağzına gelmesini bekler ve o meme gelmezse yaşamını sürdüremez . Çocuk bu durumundaki yalnızlığını ve eksikliğini annesi ile  olan biricik ve mutlak ilişkisi ile gidercektir . Annesiyle araralına bir başkasının giremediği ikili olmak istiyecektir. Ancak annenin bebek dışında var olan yaşantısı ve ilişkileri  bu ilişkiye bir üçüncüyü hatta üçüncüleri sokacaktır ve bu ikili ilişkiyi sekteye uğrayacaktır. 

Çocuk ilk başta babayı , kardeşleri sonrasında ise annesin enerjisini ve ilgisini üzerinden çekecek diğer tüm durumları(Örneğin ev işleri veya varsa annenin mesleki kariyeri) ve kişileri istemeyecek , kıskanacak ve onlarla rekabete girecektir.

Atası çocuk olan yetişkin bu sefer ikame bir şekilde ikili ilişkilerinde diğerlerini kıskanacaktır. Unutulmamalı ki burada ki kıskançlık gayet doğaldır. Bebekler ile annelerini , sevgileri , eşleri çift yapan üçüncülerin yanındaki ilişkileridir." Çiftler arsında sadakatin ihanete, bağlılığın sadakatsizliğe durmadan dönüşeceğini ilişki Üçüncü olmadan olmaz" 

Burada dikkat edilmesi gereken kıskanmanın dozu olacaktır.